Category Przyrządy

Jeżeli w dokonywanym procesie zmiana zadanej wartości wielkości regulowanej zostaje wprowadzona celowo {np. ze względu na potrzebę obróbki przedmiotu o innym wymiarze obróbkowym), to mamy tu do czynienia nie z uchybem, lecz z tzw. wymuszeniem.

Liczby zębów kół wymiennych a i b można więc obliczyć wg wzoru a _ B b Uy w którym B – druga wartość stała układu kinematycznego dłutownicy. Zalecane liczby skoków narzędzia są podawane w instrukcjach obsługi obrabiarki. Najczęściej jest podawana liczba skoków przypadająca na jedną podziałkę nP. Np. przy module 4 mm i przy przejściu zgrubnym przy nacinaniu koła zębatego o liczbie zębów 40 nP = 32, a przy przejściu wykańczającym nP = 28. Liczbę skoków wrzeciona nP przypadającą na jeden obrót znajduje się mnożąc liczbę nP przez liczbę zębów narzędzia zN.

Wielkością charakterystyczną i oznaczeniową szlifierek do wałków jest największa średnica szlifowania d i rozstaw kłów. Średnice d są stopniowane wg ciągu 100-160-200-250-315-400-500-630-800 mm. f – łoże, 2 – stół, 3, 4 – osłony prowadnic stołu, 5 – wrzecięnnik przedmiotu obrabianego, 6 konik, 7 – silnik elektryczny wrzeciennika przedmiotu obrobionego, 8 – silnik elektryczrfy napędu ściernicy, 9 ściernica, 10 – wrzeciennik ściernicy, JT – dźwignio zmiany zakresu prędkości obrotowej wrzeciona przedmiotu, 12 – rękojeść do bezstopniowej regulacji prędkości obrotowej wrzeciona przedmiotu, f3 – pedał do hydraulicznego luzowanla kła konika, 14 – płyta z kołem ręcznym I ręko jeściami sterowniczymi, 15 – płyta z przyciskami sterowniczymi, 16 – manometr, 17 – amperomierz, f6 — dźwignia sterowana zaworem hydraulicznym, 19 – mechanizm dosuwu wrzeciennika ściernicy, 20 – cylinder, 21 – zatrzask

W opisanym schemacie kinematycznym dłutownicy Maaga został pominięty centralny bęben sterujący, służący do automatyzacji wszystkich ruchów obrabiarki w ramach jednego cyklu roboczego. Cykl ten składa się z następujących czynności: nacinanie uzębienia, zatrzymanie noża nad kołem obrabianym, cofnięcie stołu i ustawienie koła w położeniu do nacinania następnego zęba. Pełny cykl jest wykonywany w czasie jednego obrotu bębna sterującego. Obrót ten dzieli się na następujące etapy:

Kieł konika osadzony jest w tulei, która stale znajduje się pod działaniem sprężyny. W dolnej części tuleja jest zaopatrzona w zębatkę, z którą jest zazębione kółko zębate współpracujące z drugą zębatką połączoną z tłokiem. Cofanie kła odbywa się ręcznie przez obrót dźwignią kółka zębatego lub przez naciśnięcie pedału 13, powodujące doprowadzenie oleju do cylindra 20, przesunięcie dolnej zębatki w lewo, a tulei z kłem – w prawo.

Przygotowanie frezarki do frezowania kół zębatych z zębami prostymi sprowadza się do obliczenia liczby zębów kół wymiennych gitary prędkości obrotowej freza, gitary podziału oraz gitary posuwu.

Przykładem urządzenia stosowanego do kontroli wykonania pojedynczych otworów przez wiertło jest elektrostykowy czujnik (rys. 38-6a). Kontrola wykonania otworu w przedmiocie obrabianym 1 polega na wprowadzeniu do niego końcówki czujnika 2. Gdy w poprzedniej operacji otwór nie zo- stał prawidłowo wykonany, np. z powodu ułamania wiertła, końcówka 2 – opierając się o dno otworu – zamyka na drodze mechanicznej styki elektryczne czujnika znajdujące się wewnątrz korpusu 3. Przyczynia się to do zamknięcia obwodu prądu w układzie sterującym. Przepływ prądu w tym obwodzie powduje wyłączenie .przekaźnika, dzięki czemu zostaje uniemożliwiony ruch posuwowy jednostki służącej do wykonania następnej operacji w kontrolowanym otworze (np. gwintowania łub rozwierca- nia). Śruba mikrometryczna 4 służy do nastawiania odległości między stykami czujnika, co jest wykorzystywane przy kontroli dokładnych otwo- rów nieprzelotowych. Przed kontrolą jest wymagane przedmuchiwanie otworów sprężonym powietrzem w celu usunięcia wiórów mogących dawać fałszywe sygnały.

Pompa łopatkowa 1 zasysa przez filtr 2 olej ze zbiornika 3 i tłoczy go przez zawór przelewowy 4, zawór przelewowy 5, rozdzielacze 6 i 7 oraz zawór podtrzymujący 8 do dolnej części cylindra roboczego 9. Z górnej części tego cylindra olej odpływa przez rozdzielacz 7 do zbiornika. Część oleju tłoczonego przez pompę przepływa przez filtr 10 i po oczyszczeniu spływa do zbiornika. Do wyrównywania ciśnienia oleju w układzie jest przeznaczony zawór 11. Do regulacji szybkości przesuwu wrzeciona służy zawór dławiący 5 obracany ręcznie.

Kształty, wymiary i szczegóły konstrukcyjne zasobników powinny spełniać dwa podstawowe warunki: umożliwiać łatwe wkładanie i wyjmowanie części obrabianych oraz zabezpieczać te części przed uszkodzeniem przy manipulowaniu zasobnikami. Ponadto zasobniki powinny być tak zbudowane, by umożliwiały szybką ocenę liczby zawartych w nich części, jak również by można je było, w uzasadnionych przypadkach, ustawiać jeden na drugim. Takie stertowanie zasobników daje znaczne oszczędności zajmowanego przez nie miejsca i przestrzeni.

Opisany powyżej przykład układu regulacji ręcznej przy bezkłowym szlifowaniu sworzni tłokowych dotyczy bardzo ważnego obecnie problemu obróbki skrawaniem, jakim jest kompensacja zużycia narzędzi. Dla zobrazowania jednak, w jaki sposób monotonna i męcząca praca człowieka może być zastąpiona regulacją automatyczną, rozpatrzmy ten sam przypadek bezkłowego szlifowania sworzni. Rysunek 34-2 przedstawia schemat urządzenia do automatycznej regulacji dosuwu tarczy prowadzącej.