Monthly Archives Lipiec 2015

Docisk krzywkowy jest przedstawiony na rys. 30-10. Krzywka 1 o zarysie spirali Archimedesa jest osadzona na czopie Z. Przy obrocie dźwigni 3 połączonej z krzywką następuje mocowanie przedmiotu 4. Docisk z krzywką podwójną pokazany jest na rys. b.

Zgodnie ze swą nazwą tokarki zataczarki są przeznaczone do zataczania ostrzy narządzi wieloostrzowych, głównie frezów. Rozróżnia się zataczarki uproszczone, służące tylko do zataczania frezów krążkowych (są to obrabiarki bez posuwu wzdłużnego suportu narzędziowego) oraz zataczarki uniwersalne, przystosowane do zataczania frezów ślimakowych (z posuwem wzdłużnym), a ponadto do toczenia przedmiotów o przekroju nieko- lowym oraz gwintów.

Na rys. 27-5 przedstawiono przykład budowy obrabiarki zespołowej przeznaczonej do wiercenia dwóch otworów w bocznej powierzchni przedmiotu obrabianego 2. Silnik 2 przekazuje ruch obrotowy na wałek I za pośrednictwem kół zębatych z: i z2 zespołu napędowego 3. W skrzynce wrzecionowej 4 ruch obrotowy z wałka I jest przekazywany na wałek J.1 przez koła zębate z3 i zt. Wałek II napędza oba wrzeciona 5 i 6. Lewe koło zębate wrzeciona 6 wprawia w ruch obrotowy koło zębate Zj pompki układu smarowania skrzynki wrzecionowej. Koła zębate zs i z6 napędzają pompę 7 hydraulicznego napędu ruchu posuwowego. Pompa ta, tłocząc olej na lewą stronę cylindra 8, powoduje przesuw w lewo tego cylindra przytwierdzonego od spodu do kadłuba jednostki. Jeżeli olej jest tłoczony na prawą stronę cylindra, to następuje szybkie wycofanie jednostki w prawo do położenia wyjściowego. Przyłączanie ruchów przesuwowych jednostki z szybkiego ruchu dosuwowego na ruch posuwowy oraz z ruchu posuwowego na przyspieszony ruch powrotny odbywa się za pośrednictwem zderzaków. Jednostka taka pracuje w cyklu półautomatycznym.'

Dla odróżnienia tulejek osadzonych w tej samej tulejce stałej są wykonywane na radełkowanych kołnierzach tulejek wymiennych rowki obwodowe. Tulejki służące do prowadzenia wiertła są oznaczone jednym rowkiem, do prowadzenia rozwiertaka zdzieraka – dwoma rowkami, a do prowadzenia rozwiertaka wykańczaka – nie mają rowków. Tulejka wymienna jest zabezpieczona przed obrotem i wysunięciem się z tulejki stałej za pomocą wkręta lub innego elementu. Tulejki wymienne są objęte normą PN-60/M-61253.

Zasada frezowania kopiowego obwodowego na frezarce pionowej jest przedstawiona na rys. 31-4. Na stole frezarki zamocowano podstawę przyrządu 1 z prowadnicami wzdłużnymi, po których przesuwa się płyta 2 ze stołem obrotowym 3. Na stole obrotowym są zamocowane kopiał 4 i przedmiot obrabiany 5. Obciążnik 6 służy do zapewnienia stałego przylegania kopiału do rolki prowadzącej 7. Stół obrotowy jest obracany ręcznie za pomocą kółka 8.

Zasada przesuwania suportu krzywką bębnową jest pokazana na rys. 21-33a. Na bębnie 1 o średnicy D są zamocowane dwie krzywki 2 i 3. Między roboczymi powierzchniami obu krzywek jest utworzony wąski kanał, prowadzący czop 4 suportu 5 z głowicą rewolwerową 6. W głowicy tej jest zamocowana oprawka nożowa 7. Jeżeli zabiegiem obróbkowym jest toczenie pręta o średnicy d na długości I (z dobiegiem noża), to przesunięcie noża z położenia A do B jest uzyskiwane przez obrót bębna 1 o część obwodu h. Czop 4 suportu zostaje przesunięty na długości odcinka linii śrubowej. W rozwinięciu obwodu bębna na płaszczyznę tworzy się trójkąt prostokątny AaAB. Przyprostokątną AB, równoległą do osi bębna, jest długość przesuwu suportu l, a przyprostokątną AXA jest część obwodu bębna h. Przy tej samej prędkości obrotowej bębna szybkość przesuwu suportu (posuw) zależy od wymiaru h. Krzywki o większym wymiarze h przesuwają suport wolniej. Szybki powrót suportu odbywa się więc na krótszej części obwodu bębna.

Zadaniem tulejek wiertarskich jest wyznaczenie miejsca wykonania otworu w przedmiocie obrabianym, bez potrzeby jego trasowania, oraz prowadzenie narzędzia podczas obróbki otworu. Tulejki wiertarskie dzielą się na stałe (rys. 31-2a i b) i wymienne (rys. 31-2c). Tulejki stale są stosowane w następujących przypadkach:

Przeznaczone do obróbki drobne przedmioty o prostych kształtach wsypuje się do kosza, z którego są one następnie przekazywane do miejsca pracy maszyny. Całość urządzenia automatyzującego podawanie przedmiotów można podzielić, w zależności od pełnionej funkcji, na kilka urządzeń (zespołów) składowych, Do takich zespołów składowych zalicza się:

Urządzenie pokazane na rys. 38-1 jest stosowane w przypadkach częstego występowania wykruszenia się wierzchołka noża. Kontrola stanu ostrza noża odbywa się za pomocą dźwigni 4 z wkładką 5 stykającą się z obrobioną powierzchnią wałka 6. W przypadku uszkodzenia ostrza noża i wzrostu średnicy toczonego wałka dźwignia 4, przesuwająca się wraz z ima- kiem nożowym, obróci się wokół osi 3. Lewy koniec tej dźwigni obniży się, co spowoduje nacisk śruby regulacyjnej 2 na końcówkę wyłącznika 1. Zamknięcie styków wyłącznika umożliwi przepływ prądu w obwodzie sterującym, powodując wyłączenie przekaźnika i zatrzymanie silnika napę- dowego. Jednocześnie nastąpi zapalenie się lampki sygnalizującej uszkodzenie narzędzia. Do wad tego urządzenia należy zaliczyć szybkie zużywanie się wkładki 5 w punkcie styku z wałkiem oraz możliwość występowania fałszywych sygnałów w przypadku dostania się wióra między wkładkę i wałek.

Tokarki te stosowane są prawie wyłącznie do obróbki wałków wielostopniowych. Wyposażone są one najczęściej w dwa suporty przesuwane śrubami pociągowymi, przy czym jeden z nich w kierunku wzdłużnym, a drugi – w kierunku poprzecznym. Do płyt suportu wzdłużnego 1 (rys. 21-26) oraz suportu poprzecznego 2 zamocowane są imaki nożowe 3, 4, 5, 6 i 7. Noże zamocowane w imakach suportu przedniego służą do toczę- nia powierzchni walcowych poszczególnych stopni obrabianego wałka 8. a w imakach suportu tylnego – do wykonywania podciąć i sfazowań lub do toczenia powierzchni czołowych. Ruchy obu suportów pokazano na rysunku. Tokarki wielonożowe charakteryzują się następującymi cechami:

Na rys. 21-38 jest pokazany schemat budowy nowoczesnej tokarko- -kopiarki wzdłużnej TGA 18 polskiej produkcji oraz jej urządzenia kopiującego pracującego metodą toczenia 90-stopniowego, Na tokarce tej można obrabiać przedmioty o nieregularnych kształtach obrotowych oraz wałki stopniowe z prostopadłymi odsadzeniami.