Monthly Archives Lipiec 2015

Elementy obrabiarek służące do wiązania ich części składowych w jedną całość są nazywane kadłubami. Zazwyczaj w skład obrabiarki wchodzi kilka lub kilkanaście kadłubów. Najliczniejszą grupę stanowią kadłuby wykonane jako elementy skorupowe, w kształcie skrzyń, nazywane również korpusami i mieszczące w sobie mechanizAiy przekładniowe (wrzecienniki, skrzynki prędkości, skrzynki posuwów, skrzynki supor- towe i inne). Konstrukcja kadłubów jest uzależniona od rozmieszczenia mechanizmów znajdujących się w ich wnętrzu, a jednocześnie powinna zapewniać łatwość montażu, estetyczny wygląd zewnętrzny obrabiarki oraz jej niewielki ciężar.

Przykłady urządzeń do bezpośredniej kontroli istnienia części skrawającej (tj. stwierdzenia, czy część ta nie została ułamana lub zniszczona) wierteł krętych pokazano schematycznie na rys. 38-9.

Działanie czytnika przedstawionego na rys. b jest inne. Kółko 1 przesuwa taśmę 2 ruchem ciągłym po płycie A. Do taśmy (na której program zapisany jest kodem unitarnym) przylega od góry zespół sprężynek stykowych 3, rozmieszczonych w poprzek taśmy nad każdą ścieżką otworków. Sprężynki wysyłają kolejne sygnały w momencie wpadania w otworki taśmy i stykają się z płytką dolną. Wadą takiego czytnika jest szybkie zużywanie się taśmy.

Oprócz uchwytów samocentrujących, przystosowanych do mechanicznego mocowania i odmocowywania przedmiotu i mających siłownik zainstalowany na końcu wrzeciona są obecnie stosowane również uchwyty z własnym siłownikiem, znajdującym się wewnątrz korpusu uchwytu. Przykład budowy takiego uchwytu przeznaczonego głównie do obróbki pierścieni i tarcz przedstawia rys. 21-13.

Tokarki karuzelowe są przeznaczone do obróbki przedmiotów o dużych i bardzo dużych średnicach. Rolę tarczy uchwytowej odgrywa w nich stół obrotowy. Tokarki te są budowane jako jedno- lub dwustojakowe. Tokarki jednostojakowe (rys. 21-31) są budowane w trzech odmianach:

Jeżeli ten sam stopień swobody odbierany jest jednocześnie przez dwa lub więcej elementów ustawczych, to występuje wtedy przypadek tzw. prze- stalenia przedmiotu. Przykłady przestalenia pokazane są na rys. 29-3.

Widok ogólny i schemat budowy podzielnicy dwutarczkowej produkcji krajowej pokazany jest na rys. 24-12. Podzielnica składa się z dużej tarczki 1 z korbką 2, małej tarczki 3 z korbką 4, przekładni planetarnej z kołami zębatymi o uzębieniu wewnętrznym z3 i z4 oraz z przekładni ślimakowej 5 i 6 o przełożeniu 1 : 40. Koło zębate zs jest wykorzystywane tylko przy frezowaniu rowków śrubowych. Przy dzieleniu zwykłym podział jest dokonywany tylko korbką 2 i częściowo korbką 3. Dzielenie różnicowe na takiej podzielnicy nie jest przewidziane, gdyż wszystkie możliwe podziały mogą być dokonane dzieleniem zwykłym lub sprzężonym.

Wśród urządzeń do regulacji ustawienia narzędzi, kompensujących ich zużycie w procesie obróbki, najliczniejsze dwie grupy stanowią urządzenia stosowane w operacjach tokarskich i szlifierskich.

Prosty przykład urządzenia odgrywającego rolę całego podajnika przedmiotów walcowych na szlifierkę bezkłową przedstawia rys. 35-la. W koszu 1, do którego zostały wsypane przedmioty 2, znajduje się suwak 3, wykonujący ruchy postępowo-zwrotne wzdłuż prawej, pionowej powierzchni kosza. Górne czoło suwaka jest skośne i ma kształt pryzmy z ostrymi krawędziami. Na pryzmie tej mogą się utrzymywać tylko przedmioty, których oś wzdłużna pokrywa się z osią pryzmy. Po podniesieniu się suwaka do górnego położenia przedmioty zsuwają się przez okienko 4 na rynienkę ześlizgową 5, którą są kierowane do przestrzeni między tarczami szlifierki bezkłowej. suwakiem, b) L bębnem obrotowym

Zamocowania te można stosować we wszystkich wydziałach, gdzie jest sieć sprężonego powietrza, Z uwagi na wysokie ciśnienie robocze mają one znacznie zmniejszone wymiary gabarytowe.

Remont średni polega na wymianie odpowiedzialnych części obrabiarki, jak np. zużytych łożysk tocznych, okładzin sprzęgieł i hamulców niektórych kół zębatych, przewodów olejowych itp. Do zabiegów naprawczych remontu średniego należy regeneracja śrub pociągowych i nakrętek, regeneracja imaków nożowych, przeskrobanie prowadnic łóż i sań (w przypadkach uzasadnionych), przestruganie powierzchni roboczych stołów, naprawa rowków teowych itp. Remont średni należy rozumieć jako odpowiednio poszerzony i pogłębiony remont bieżący, czyli obejmuje on swym zakresem wszystkie prace remontu bieżącego, a ponadto prace przykładowo wyszczególnione powyżej.