Pompa łopatkowa 1 zasysa przez filtr 2 olej ze zbiornika 3 i tłoczy go przez zawór przelewowy 4, zawór przelewowy 5, rozdzielacze 6 i 7 oraz zawór podtrzymujący 8 do dolnej części cylindra roboczego 9. Z górnej części tego cylindra olej odpływa przez rozdzielacz 7 do zbiornika. Część oleju tłoczonego przez pompę przepływa przez filtr 10 i po oczyszczeniu spływa do zbiornika. Do wyrównywania ciśnienia oleju w układzie jest przeznaczony zawór 11. Do regulacji szybkości przesuwu wrzeciona służy zawór dławiący 5 obracany ręcznie.

Opisany powyżej przykład układu regulacji ręcznej przy bezkłowym szlifowaniu sworzni tłokowych dotyczy bardzo ważnego obecnie problemu obróbki skrawaniem, jakim jest kompensacja zużycia narzędzi. Dla zobrazowania jednak, w jaki sposób monotonna i męcząca praca człowieka może być zastąpiona regulacją automatyczną, rozpatrzmy ten sam przypadek bezkłowego szlifowania sworzni. Rysunek 34-2 przedstawia schemat urządzenia do automatycznej regulacji dosuwu tarczy prowadzącej.

Kształty, wymiary i szczegóły konstrukcyjne zasobników powinny spełniać dwa podstawowe warunki: umożliwiać łatwe wkładanie i wyjmowanie części obrabianych oraz zabezpieczać te części przed uszkodzeniem przy manipulowaniu zasobnikami. Ponadto zasobniki powinny być tak zbudowane, by umożliwiały szybką ocenę liczby zawartych w nich części, jak również by można je było, w uzasadnionych przypadkach, ustawiać jeden na drugim. Takie stertowanie zasobników daje znaczne oszczędności zajmowanego przez nie miejsca i przestrzeni.