Podział szlifierek i ich przeznaczenie cz. II

Szlifierki do otworów z przesuwnym wzdłużnie i poprzecznie wrzeciennikiem ściernicy 2 (rys. 25-lc) są budowane jako produkcyjne lub uniwersalne. Produkcyjne mają wrzeciennik przedmiotu 3 skrętny w granicach ±20°, a uniwersalne- w granicach ±90°. Służą one do szlifowania otworów walcowych i stożkowych oraz do szlifowania powierzchni czołowych. Szlifierki do otworów planetarne (rys. d) mają wrzeciono obracające się wokół własnej osi oraz wokół osi szlifowanego otworu. Są wykonywane jako pionowe lub poziome i przeznaczone do szlifowania otworów w przedmiotach nie obracających się.

Szlifierki do płaszczyzn dzielą się na obwodowe, budowane w większości jako poziome (rys. 25-le), oraz czołowe – spotykane najczęściej jako pionowe (rys, f). Szlifierki obwodowe są wykonywane w dwóch wersjach.

I – ze stołem 1 przesuwnym w kierunku wzdłużnym i poprzecznym oraz z wrzeciennikiem 2 podnoszonym i opuszczanym po pionowych prowadnicach stojaka 4 (tego typu szlifierki, o szerokościach stołu 150 do 250 mm, są przeznaczone do szlifowania drobnych przedmiotów mocowanych w większości przypadków na płaskich stołach – uchwytach magnetycznych). li – ze stołem o szerokości 250-4-400 mm, przesuwnym tylko w kierunku wzdłużnym, a z wrzeciennikiem przesuwnym dodatkowo w kierunku poprzecznym, przeznaczone do szlifowania przedmiotów średnich i wielkich. W szlifierkach pionowych ani stół 1, ani wrzeciennik 2 nie mają przesuwów poprzecznych z uwagi na stosowane ściernice o średnicach równych szerokości stołu. Są przeznaczone do szlifowania szerokich płaszczyzn lub drobnych przedmiotów mocowanych obok siebie w kilku szeregach. –

Szlifierki do płaszczyzn dwustojakowe (bramowe) – rys. 25-lgr mają wrzecienniki umożliwiające obwodowe i czołowe szlifowanie płaszczyzn w przedmiotach o dużych wymiarach. Szlifierki do płaszczyzn karuzelowe (rys. h) są przeznaczone do ciągłego szlifowania przedmiotów mocowanych na stole obrotowym.