Frezarki stanowią – obok tokarek – najliczniejszą grupą obrabiarek- Z uwagi na stosowanie narzędzi wieloostrzowych i (obecnie w coraz szerszym zakresie) z płytkami z węglików spiekanych odznaczają się one dużą wydajnością. Na frezarkach są obrabiane powierzchnie płaskie (płaszczyzny), rowki o różnych przekrojach oraz powierzchnie kształtowe. Frezarki dzielą się na wiele grup, typów i odmian.
Frezarki stołowe (rys. 24-la) charakteryzują się małymi wymiarami oraz dużą dokładnością nastawiania wymairów. Mają posuwy tylko ręczne. Budowane są jako poziome, pionowe i uniwersalne. Stosowane są głównie w przemyśle precyzyjnym i drobnym.
Frezarki wspornikowe poziome (rys. 24-1 b) i pionowe (rys. 24-lc) są najbardziej rozpowszechnionymi frezarkami w przemyśle maszynowym. Ich wspólną cechą jest wspornik (konsola) przesuwany pionowo po prowadnicach kadłuba. Umieszczony na wsporniku stół ma ruchy wzdłużne i poprzeczne, a ponadto – jak we frezarkach poziomych uniwersalnych – stół może być skręcany w płaszczyźnie poziomej pod kątem ±45°. Frezarki pionowe różnią się od poziomych tylko innym rozwiązaniem zespołu wrzeciona ułożyskowanego w głowicy wrzecionowej przesuwnej lub skrętnej. Frezarki wspornikowe są przeznaczone do obróbki przedmiotów małych i średniej wielkości w produkcji jednostkowej i seryjnej.
Frezarki bezwspornikowe (rys. 24-ld) mają stół umieszczony na łożu, przez co zwiększona jest ich sztywność w porównaniu z frezarkami wspornikowymi. Frezarki bezwspornikowe, nazywane również frezarkami produkcyjnymi, są przeznaczone do obróbki przedmiotów dużych i ciężkich.
Leave a reply