Warunkiem koniecznym dla przeprowadzenia obróbki na obrabiarce jest związanie (połączenie) przedmiotu obrabianego i narzędzia z obrabiarką. Urządzenia służące do tego celu należą do grupy pomocy warsztatowych i noszą ogólną nazwę wyposażenia obrabiarek. Dzielą się one na uchwyty, oprawki i przyrządy. '
Uchwytami obróbkowymi są nazywane pomoce warsztatowe służące do ustalania położenia i mocowania przedmiotu obrabianego na obrabiarce, natomiast oprawkami narzędziowymi – pomoce przeznaczone do ustalania i mocowania narzędzia na obrabiarce.
Przyrządy obrabiarkowe są to urządzenia przewidziane do rozszerzenia możliwości technologicznych obrabiarki i stanowiące przedłużenie jej łańcucha kinematycznego. Przykładami przyrządów są: stoły obrotovre do frezarek, głowice wielowrzecionowe do wiertarek, podzielnice uniwersalne itp.
Uchwyty obróbkowe dzieli się na normalne, specjalne i specjalizowane, Do uchwytów normalnych są zaliczane uchwyty o charakterze mniej lub bardziej uniwersalnym, jak np. kły tokarskie, trzpienie tokarskie stałe i do tulei rozprężnych, uchwyty samocentrujące itp. Uchwyty specjalne są przeznaczone do obróbki określonego przedmiotu obrabianego na danej obrabiarce, uchwyty specjalizowane są to uchwyty normalne, które zostały przerobione lub zaopatrzone w dodatkowe elementy w celu przystosowania ich do ustalania i mocowania określonego przedmiotu (np, imadło maszynowre zaopatrzone w specjalne szczęki). Dokonane przeróbki muszą jednak zapewnić uchwytom przywrócenie im poprzedniego stanu. Korzyści wynikłe ze stosowania uchwytów specjalnych są następujące:
– 1) skrócenie czasu pomocniczego operacji przez przyspieszone ustalanie i mocowanie przedmiotu obrabianego na obrabiarce,
– 2) jednoczesna obróbka kilku przedmiotów,
– 3) zwiększenie dokładności obróbki i zmniejszenie przez to procentu braków,
– 4) możliwość zatrudnienia robotnika o mniejszych kwalifikacjach,
– 5) zmniejszenie wysiłku fizycznego i umysłowego robotnika. Oczywiście nie wszystkie wymienione korzyści występują jednocześnie.
Leave a reply