Wiertarki promieniowe zwykłe (rys. 23-le) mają ramię przesuwne pionowo po osłonie słupa oraz razem z osłoną obracające się w płaszczyźnie poziomej. Wrzeciennik obrabiarki jest przesuwany poziomo po prowadnicach ramienia. Wiertarki te służą do obróbki otworów w przedmiotach ciężkich, które trudno jest przesuwać pod wrzecionem. Wiertarek promieniowych istnieje wiele odmian. Do najcięższych należą wiertarki promieniowe na szynach (rys. /}, Słup takiej wiertarki jest umieszczony na wózku jeżdżącym po szynach (przedmioty obrabiane są układane między szynami). Wiertarki promieniowe są stosowane przy budowie wagonów, okrętów jak również przy budowie różnych konstrukcji stalowych, np. przęseł mostowych.
Wiertarki wielowrzecionowe pionowe (rys. 23-1 g) charakteryzują się dużą liczbą wrzecion równoległych o zmiennym rozstawieniu. Są stosowane w produkcji wielkoseryjnej i masowej do jednoczesnej obróbki wielu otworów w przedmiotach obrabianych. Spotykane są również wiertarki wielowrzecionowe poziome.
Wiertarki współrzędnościowe (rys. 23-1 h.) mają stół przesuwny, wzdłużnie, a wrzeciennik – poprzecznie. Mogą być również inne rozwiązania konstrukcyjne. Największe wymiary przedmiotu obrabianego na takich obrabiarkach to 1000X1300 mm. Mechanizmy przesuwu stołu i wrzeciennika mają korekcję błędu skoku śrub pociągowych. Stosowane są również układy optyczne do bezpośredniego odczytu przesuwów z dokładnością do 2 pm, co eliminuje wpływ błędów śrub pociągowych. Wiertarki współrzędnościowe są stosowane do obróbki otworów o bardzo dokładnym rozstawieniu w układzie współrzędnych prostokątnych. Wymagają fachowej obsługi i stałej temperatury pomieszczenia. Wiertarko-centrówki (nakielczarki) – rys. 23-li – mają dwa oddzielne wrzecienniki do jednoczesnej obróbki nakiełków z obu stron przedmiotu.
Leave a reply