Obecnie do obróbki przedmiotów prostopadłościennych są stosowane współrzędnościowe uchwyty RIGO, mocowane na dwuszczękowych uchwytach samocentrujących (rys. 21-21). Uchwyt składa się z dwóch zestawów elementów składowych rozmieszczonych średnicowo względem korpusu uchwytu samocentrującego. Każdy zestaw zawiera płytę dolną 2 z prowadnicami wzdłużnego przesuwu sań 2. Sanie te mają prowadnice poprzeczne, po których może być przesuwana płytka podziałowa 3 łącznie ze szczęką 4. W każdej z obu szczęk są osadzone samonastawne wkładki mocujące 5 (rys. 21-22), które służą do mocowania przedmiotu wzdłuż jego przekątnej.
Płytka dolna 1 oraz płytki podziałowe mają naciętą podziałkę milimetrową z noniuszem i dzięki temu każdy dowolnie obrany punkt przedmiotu zamocowanego w uchwycie może być dokładnie ustawiony w osi obrotu wrzeciona tokarki. Wymiary i kierunki przesuwu szczęk uchwytu są pokazane na rys. 21-23. Uchwyty te są produkowane w trzech wielkościach BXL = 60X80 80X100 i 100X130 mm. Ustawienie szczęk uchwytu w kierunkach x i y jest dokonywane po przeprowadzeniu obliczeń.
Gdy toczony czop lub wytaczany otwór w przedmiocie o kształcie prostopadłościanu ma mieć swoją oś w punkcie przecięcia przekątnych czołowej powierzchni przedmiotu obrabianego, wtedy są stosowane uchwyty RIGO o uproszczonej konstrukcji. Przykłady zastosowania takich uchwytów przedstawia rys. 21-25 a, b, c.
Leave a reply