Rozwiązania konstrukcyjne uchwytów samocentrujących firmy Forkardt

Dla zmniejszenia szkodliwego działania sił odśrodkowych występujących na szczękach uchwytów samocentrujących są obecnie stosowane uchwyty z przeciwciężarami kompensującymi te siły odśrodkowe.

Trzy typowe rozwiązania konstrukcyjne uchwytów samocentrujących firmy Forkardt z przeciwciężarami przedstawia rys. 21-18. Na rys. 21-19 przedstawiamy schemat wrzeciona tokarki z uchwytem KSHF oraz siłownikiem do mechanicznego mocowania przedmiotu o średnicy D. Siłownik wywiera na łącznik siłę ciągnienia Fz. Pod wpływem tej siły przy nie obracającym się wrzecionie szczęki uchwytu mocują przedmiot z siłą F0, Przy obracającym się wrzecionie z prędkością obrotową n obr/min, gdyby szczęki uchwytu nie miały przeciwciężarów, powstałe na nich siły odśrodkowe spowodowałyby zmniejszenie siły zamocowania do jej rzeczywistej wartości Fn obliczonej ze wzoru 21-7.

Jeżeli szczęki uchwytu mają przeciwciężary o tak dobranych ciężarkach G i odległościach ich środków ciężkości r od osi obrotu wrzeciona, że iloczyny G-r przeciwciężarów są takie same jak szczęk, to siły odśrodkowe przeciwciężarów F’c są równe siłom odśrodkowym na szczękach Fc i w wyniku pełnej kompensacji tych sił F’c = Fc rzeczywista siła zamocowania Fn będzie równa sile F0.

W pracach tokarskich często zachodzi potrzeba współosiowego lub mi- mośrodowego toczenia zewnętrznych lub wewnętrznych powierzchni walcowych w przedmiotach o kształcie prostopadłościanów (rys. 21-20). Obróbka takich przedmiotów była dotychczas wykonywana przy zastosowaniu uchwytów tokarskich czteroszczękowych z niezależnym przesuwem szczęk (co nie gwarantowało uzyskania żądanej dokładności wykonania) lub przy zastosowaniu uchwytów specjalnych.