Analiza błędów obróbkowych w okresie trwałości ostrza cz. III

Błędy przypadkowe w dużym stopniu są uzależnione od kwalifikacji robotnika i chwilowej koncentracji jego uwagi w czasie pracy, niedokładności działania urządzeń pomocniczych, jak np. samoczynnych wyłączników, wpływu różnych czynników, jak np. niejednorodności materiału, nierównomierności usuwanych naddatków itp.

Wykres zmiany wymiaru obróbkowego AA, czyli sumarycznego błędu obróbkowego dla grupy przedmiotów obrobionych w okresie trwałości ostrza T, przedstawiono na rys. 37-1. Linia wężykowata 1 jest linią łączącą rzeczywiste wymiary przedmiotów obrobionych. Wskutek istnienia błędów przypadkowych wymiary te są zmienne i zawarte między dwiema liniami 2 i 3, określającymi pole zmienności tych wymiarów. Linię wymiarów średnich, przeprowadzoną w połowie tego pola, oznaczono cyfrą 4. Wartość błędów przypadkowych występujących w początkowym okresie pracy ostrza nowego (niestępionego) oznaczono przez top, a w końcowym okresie pracy ostrza (stępionego) – przez

Części składowe przyrostu wymiaru obróbkowego AA odpowiadają poszczególnym błędom, dla których przyjęto na wykresie następujące oznaczenia:

Lu – błąd ustawienia narzędzia na obrabiarce (błąd systematyczny stały – z uwagi na niezmienność zamocowania narzędzia), y – błąd wywołany sprężystym odkształceniem układu o-u-n-p przy pracy narzędziem ostrym,

Li – błąd wywołany cofaniem się wierzchołka ostrza w kierunku prostopadłym do powierzchni obrabianej w miarę postępującego zużywania się ostrza, Ay – błąd wywołany dodatkowym sprężystym odkształceniem układu o-u-n-p w wyniku przyrostu sił skrawania pochodzącego od zużycia ostrza, LJV – błąd związany ze zużyciem narzędzia, będący sumą błędów E i Ay.