Uchwyty cz. II

Pierwsze rozwiązanie przystosowania uchwytów samocentrujących zę- batkowych Forkardta do szybkiego mechanicznego mocowania i odmoco- wywania przedmiotu przedstawia rys. 21-11.

Na wrzecionie 1 jest zamocowany korpus uchwytu 2 z centralnym kołem zębatym 3 oraz zębatkami 4 współpracującymi ze szczękami podstawowymi 5. Do szczęk podstawowych są przyłączone szczęki górne (robocze) 6. Ruch obrotowy koła zębatego 3, niezbędny dla przesuwu szczęk, pochodzi od obrotowego łącznika 7 w postaci rury przechodzącej przez całe wrzeciono. .

Na końcu wrzeciona jest zamocowany, wirujący razem z wrzecionem, korpus siłownika 8 z trzema promieniowymi komorami. W komorach tycłr pracują łopatki 9 ze wspólną piastą 10 z otworem wielorowkowym. Piasta 10 jest osadzona na końcu łącznika 7. Doprowadzając olej pod wysokim ciśnieniem do wszystkich trzech komór z jednej lub drugiej strony łopatek uzyskuje się ruch obrotowy łącznika 7 i przesuw szczęk do środka uchwytu (podczas mocowania przedmiotu) lub od środka (podczas od- mocowywania przedmiotu) i dalej dla wymiany szczęk.

W opisanym urządzeniu element łączący siłownik z uchwytem wykonuje ruch obrotowy, co komplikuje budowę siłownika. Prostsze okazały się rozwiązania z łącznikiem wykonującym ruch wzdłużny i siłownikiem stanowiącym normalny cylinder hydrauliczny. Budowa uchwytu samocen- trującego przystosowanego do pracy z przesuwnym łącznikiem jest przedstawiona na rys. 21-12.

W korpusie uchwytu 1 znajduje się otwór centralny, w którym za pomocą łącznika jest przesuwany tzw. tłok mechaniczny 2. W szyjce tego tłoka jest osadzona śruba 3 służąca do połączenia tłoka z łącznikiem i zabezpieczona przed wysunięciem jej łba nagwintowaną tulejką 4 (górne rozwiązanie A) lub tulejką 5 (dolne rozwiązanie B). Dolne rozwiązanie różni się od rozwiązania górnego dokładniejszym prowadzeniem tłoka przez zastosowanie wydłużonej szyjki z kołnierzem prowadzonym suwli- wie w otworze wrzeciona.

W części walcowej tłoka są wykonane pochyłe rowki teowe, z którymi współpracują dolne prowadnice (haki klinowe) szczęk podstawowych 6. Przesuwanie tłoka w lewo, dokonywane siłownikiem za pomocą łącznika, powoduje ściąganie szczęk do środka, a w prawo – rozsuwanie szczęk. Szczęki górne mocuje się do szczęk podstawowych wkrętami 7. Dla przenoszenia sił tnących na powierzchni przylegania szczęki górnej z dolną są wykonane drobne ostre ząbki lub rowki i wypusty krzyżowe. Wnętrze uchwytu jest chronione przed zanieczyszczeniem pokrywą S z środkowym wgłębieniem umożliwiającym wybieg narzędzia z przedmiotu dosuniętego do czołowej powierzchni uchwytu podczas obróbki otworu.


Leave a reply

You may use these HTML tags and attributes: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>