Półautomaty i automaty tokarskie cz. III

Krzywka tarczowa osadzona na bębnie sterującym wykonuje ciągły ruch obrotowy, natomiast suport, lub inny napędzany mechanizm, ma przerwy w ruchu. Tym przerwom odpowiadają odcinki krzywki po luku koła.

Przykład rysunku wykonawczego krzywki tarczowej do przesuwania suportu rewolwerowego automatu tokarskiego przedstawia rys. 21-33c. Schemat budowy automatu wzdłużnego prętowego jednowrzecionowego polskiej produkcji jest pokazany na rys. 21-34. Automaty tego typu służą do masowej obróbki drobnych części o stosunku l/d = 4-P25, tzn. o długościach znacznie przekraczających średnicę. Materiałem wyjściowym jest starannie przygotowany pręt 1 o średnicy 4-32 mm. Zaleca się prze- szlifowanie prętów na szlifierkach bezkłowych. Dokładność obróbki odpowiada klasie 7 lub 6.

Podczas obróbki pręt 1 jest zaciśnięty we wrzecionie 2 i prowadzony w tulejce 3. Ruch posuwowy wykonuje wrzeciennik 4, a noże zamocowane , w suportach poprzecznych (od I do V) są w czasie toczenia nieruchome. Układ suportów poprzecznych jest widoczny na rys. b. Po skończonym toczeniu poszczególne suporty oddalają się od materiału obrabianego. W chwili toczenia podcięć lub przecinania wrzeciennik jest zatrzymany. Noże suportów poprzecznych znajdują się blisko tulei podpierającej pręt. Dzięki temu siły skrawania powodują minimalne ugięcie przedmiotu obrabianego, co umożliwia dokładną obróbkę części o małych średnicach i dużych długościach.

Dalsze narzędzia do obróbki przedmiotu są mocowane we wrzecionach przechylnej głowicy 5 (rys. c). W nie obracającym się wrzecionie N są mocowane narzędzia, które mogą pracować przy istniejącej prędkości obrotowej pręta. We wrzecionie W obracającym się w kierunku przeciwnym niż pręt (dla zwiększenia prędkości skrawania, jako względnej prędkości narzędzia i materiału) są mocowane wiertła, natomiast we wrzecionie , obracającym się w tym samym kierunku co pręt, lecz wolniej, są mocowane narzędzia do gwintowania.