Urządzenia te, coraz szerzej obecnie stosowane, służą nie tylko do podawania przedmiotów, lecz również do ich ustawiania. Budowa podajnika wibracyjnego jest przedstawiona na rys. 35-2a. Bęben 1 jest zaopatrzony na wewnętrznej powierzchni w śrubową prowadnicę 2, Dno 3 bębna jest stożkowe, wypukłe. Dolna płyta bębna łączy się z podstawą 5 podajnika za pośrednictwem wibratora osłoniętego osłoną 6. Wibrator przekazuje bębnowi drgania skrętne, czyli styczne do obwodu, o częstotliwości 50- -1-60 okr/s. Wsypane do bębna przedmioty zsuwają się po stożkowym dnie w kierunku obwodu i wędrują prowadnicą w górę, mając już wstępną orientację w kierunku swojej osi wzdłużnej. Ponadto na prowadnicy znajduje się dodatkowy element orientujący 7, który przepuszcza dalej przedmioty skierowane właściwym czołem do przodu. Przedmioty mające nieprawidłową pozycję są zrzucane z powrotem na dno bębna. W górnej części bębna znajduje się okienko lub boczne wybranie 8, którym podniesione i właściwie skierowane przedmioty przechodzą na rynienkę ześlizgową 9.
Zasada pracy podajnika wibracyjnego jest wyjaśniona na rys. 35-25.. Na prowadnicy 2 leży przedmiot 10. Jeżeli prowadnica będzie wolno przesuwała się w prawo, to przedmiot przesunie się razem z nią. Gdy następnie prowadnica szybko się cofnie, to przedmiot – wskutek bezwładności – zatrzyma się i pośliźnie względem prowadnicy. W rezultacie powtarzających się ruchów prowadnicy przedmiot będzie przesuwał się w prawo.
W rzeczywistości prowadnica jest podniesiona w górę pod kątem u (rys. c). Przy jednostajnym ruchu prowadnicy w górę na przedmiot działają: siła ciężkości G = m-g, siła reakcji prowadnicy (normalna) F = G-cosa oraz siła tarcia T = p-F, gdzie p – współczynnik tarcia.
Aby przedmiot nie zsuwał się z prowadnicy pod wpływem składowej siły ciężkości G-sin a, musi być spełniony warunek samohamowności T > >G-sina, czyli > G-sin«, co oznacza, że kąt wzniosu prowadnicy musi być mniejszy od kąta tarcia przedmiotu o prowadnicę, a zatem G cos « tg Q > G sin «, skąd g > a
Jeżeli przyspieszenie ruchu powrotnego prowadnicy (w lewo) oznaczymy przez a, to warunkiem przesunięcia się przedmiotu w górę pod wpływem siły bezwładności m-a jest nierówność skąd a > g-sin a + cos a-tg g co oznacza, że wartość przyspieszenia ruchu powrotnego musi być dobrana z uwzględnieniem powyższej nierówności, a ponadto, że przesunięcia przedmiotów nie zależą od ich masy.
Leave a reply