Schemat centralnego smarowania obrabiarki pod ciśnieniem przedstawia rys, 19-18. Pompa 1 tłoczy olej przez filtr 2 do rozdzielacza 3, z którego olej jest odprowadzany przewodami do poszczególnych miejsc smarowania, np. do łożysk 4 oraz rurek 5 z otworkami. Przez otworki te olej spływa na koła zębate lub inne elementy mechanizmów napędowych (kąpiel olejowa). W układzie takim znajduje się również manometr 6 oraz zawór przelewowy 7.
Ponadto rozróżnia się następujące odmiany smarowania: zanurzeniowe – gdy powierzchnie współpracujące stale są zanurzone w oleju, raz bryzgowe – gdy wirujący element rozbryzgując olej doprowadza go do różnych punktów smarowania, oraz mgłą smarową – gdy rozpylony olej jest doprowadzany do przestrzeni, w której pracują elementy smarowane (co jest stosowane wyjątkowo, w precyzyjnych obrabiarkach).
Przez sterowanie obrabiarki rozumie się włączanie i wyłączanie silników napędowych, włączanie i wyłączanie oraz zmianę prędkości obrotowej wrzeciona lub posuwu stołu, włączanie i wyłączanie urządzeń smarujących i chłodzących, zaciskanie uchwytów, unieruchomianie zespołów przesuwnych itp.
Sterowanie może być ręczne lub automatyczne. Przy sterowaniu ręcznym pracą obrabiarki kieruje bezpośrednio robotnik, a przy sterowaniu automatycznym wykonywanie czynności przełączeniowych odbywa się samoczynnie, bez udziału robotnika. Wykonanie zamierzonej czynności, np, zmiana prędkości obrotowej wrzeciona, może być dokonane przez zmianę położenia kilku elementów układu sterowania (najczęściej dźwigni) lub tylko jednego. W pierwszym przypadku sterowanie ręczne jest wielodźwig- niowe, a w drugim – jednodźwigniowe. Układy sterowania obrabiarek mogą składać się z szeregu różnych urządzeń, np. mechanicznych, elektrycznych, hydraulicznych, pneumatycznych i optycznych.
Leave a reply