Zespoły robocze obrabiarki

W obrabiarkach starszej budowy zmiana prędkości obrotowej wrzeciona lub posuwu stołu odbywa się za pomocą szeregu dźwigni, z których jedne służą do przełączania sprzęgieł, a inne do przesuwania kół zębatych przesuwnych. Sterowanie wielodźwigniowe jest konstrukcyjnie najmniej skomplikowanym układem, jednak przy bardziej rozbudowanych skrzynkach przekładniowych występuje konieczność operowania zbyt dużą liczbą dźwigni, co wymaga czasu. Dla uniemożliwienia jednoczesnego włączenia dwóch różnych przełożeń między sąsiednimi wałkami muszą być w układzie wielodźwigniowym dodatkowo przewidziane urządzenia blokujące.

Przykład najprostszych urządzeń blokujących pokazano na rys. 20-1. W układzie sterowania jednodżwigniowego włączanie poszczególnych prędkości obrotowych wrzeciona lub posuwów stołu odbywa się za pomocą jednej dźwigni. Przykład jednodżwigniowego sterowania ośmiostopnio- wą skrzynką przekładniową (prędkości) wrzeciennika tokarki przedstawia rys. 20-2. Skrzynka ta zawiera trzy dwójki przesuwne (2X2X2 = 8), oznaczone literami A, B i C. Przesuwanie tych dwójek odbywa się przez obracanie bębna 1 dźwignią dwuramienną 2 sprzężoną z bębnem przekładnią stożkową 3. Na bębnie są wykonane obwodowe rowki, w których zagłębione są trzpienie 4 przesuwające dwójki przesuwne. Obok schematu skrzynki przekładniowej jest zamieszczona tablica wskazująca położenie dwójek przy różnych prędkościach obrotowych wrzeciona. Wadą sterowania jednodżwigniowego jest to, że prędkości obrotowe można zmieniać tylko-w określonej kolejności (wzrastającej lub malejącej).


Leave a reply

You may use these HTML tags and attributes: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>