Wiertarki promieniowe – dalszy opis

Koło to jest osadzone na wydrążonym wałku, na którym jest również zamocowana ślimacznica o 60 zębach, obracana przez ślimak 1-krot- ny (1-zwojny). Mechanizm do włączania posuwu mechanicznego wrzeciona jest pokazany na rys. 23-6. Ślimacznica 1 o 60 zębach jest przymocowana do tulei 2, która może być sprzęgnięta z pierścieniem 3 o wewnętrznym uzębieniu. Sprzęgnięcie tulei 2 z pierścieniem 3, powodujące włączenie posuwu mechanicznego, odbywa się przez wciśnięcie rękojeści 4. Ruch obrotowy jest przekazywany od pierścienia 3 na wydrążony wałek 5 z uzębieniem 6′ współpracującym z zębatką tulei wrzeciona 7. Ręczne szybkie przesuwanie wrzeciona odbywa się przez obracanie odciągniętych rękojeści 4, tzn. w położeniu pokazanym na rysunku. Kółko ręczne 8 jest osadzone na wałku przechodzącym przez otwór wydrążonego wałka 5. Na wałku kółka ręcznego 8 znajduje się koło zębate zazębione z zębatką belki (ramienia) wiertarki. Obracanie kółka ręcznego 8 powoduje szybki prze- suw wrzeciennika po prowadnicach belki. Zapadka 9 służy do blokowania wciśniętego położenia rękojeści 4.

Pokazany na rys. 23-6 mechanizm ma urządzenie do samoczynnego wyłączania mechanicznego posuwu wrzeciona. Na tarczy 11 ustawia się w odpowiednim miejscu zatrzask 10 zgodnie z ustaloną głębokością wiercenia. Podczas wiercenia zatrzask ten napotyka w pewnym momencie stały zderzak, co powoduje przesunięcie w prawo pierścienia 3 i wyłączenie posuwu mechanicznego. Powolny ręczny posuw wrzeciona jest uzyskiwany przez obracanie kółka ręcznego 2, pokazanego na rys. 23-5. Na rysunku tym pokazane są również mechanizmy do podnoszenia belki i zacisku kolumny. .