Szlifierki do gwintów

– Rozróżnia się pięć metod szlifowania gwintów (rys. 25-11):

– a) przelotowe (wieloprzejściowe) szlifowanie ściernicą pojedynczą pochyloną pod kątem wzniosu linii śrubowej gwintu, stosowane przy wykańczającej obróbce gwintów o skoku do 6 mm,

– b) szlifowanie wgłębne ściernicą wielokrotną, stosowane przy gwintach krótkich w przedmiotach sztywnych, bez wstępnej obróbki gwintu,

– c) szlifowanie wzdłużne ściernicą wielokrotną, stosowane przy gwintach długich o skoku od 6 mm,

– d) szlifowanie wzdłużne, dwuprzejściowe ściernicą wielokrotną, stosowane przy gwintach długich,

– e) szlifowanie zataczające gwintów narzędziowych śrubowych (gwintowniki) lub pierścieniowych (frezy wielokrotne) z okresowym zbliżaniem przedmiotu do ściernicy lub odwrotnie.

Na szlifierkach uniwersalnych do gwintów mogą być zastosowane wszystkie te metody szlifowania, a ponadto mogą być szlifowane gwinty wewnętrzne i stożkowe. Przykład takiej szlifierki firmy szwajcarskiej Reishauer typu NRK przedstawia rys. 25-12.

Pod względem dokładności obróbki szlifierki do gwintów dzieli się na trzy grupy:

– 1) o najwyższej dokładności – do gwintów narzędzi pomiarowych i śrub pociągowych (osiągalna dokładność skoku – 0,002 mm na długości gwintu 25 mm),

– 2) o średniej dokładności – do gwintów narzędzi skrawających (osiągalna dokładność skoku – 0,003 mm na długości gwintu 25 mm),

– 3) najmniej dokładne – do gwintów złącznych (osiągalna dokładność skoku – 0,005 mm na 25 mm długości gwintu).

Istnieją również bezkłowe szlifierki do gwintów o niedużej dokładności (0,020/25 mm), lecz wysokiej wydajności, stosowane w produkcji wielkoseryjnej i masowej.