Elementy krzywkowe

Docisk krzywkowy jest przedstawiony na rys. 30-10. Krzywka 1 o zarysie spirali Archimedesa jest osadzona na czopie Z. Przy obrocie dźwigni 3 połączonej z krzywką następuje mocowanie przedmiotu 4. Docisk z krzywką podwójną pokazany jest na rys. b.

Samohamowność docisku krzywkowego ma miejsce wtedy, gdy długość obwodu koła wpisanego w krzywkę (a ’dmin) jest większa lub co najmniej równa 10 Ss> gdzie Ss – skok spirali krzywki.

Zaletą docisków krzywkowych jest ich samohamowność prawie na całym obwodzie, co zapewnia mniejsze wymiary docisku w porównaniu z dociskami mimośrodowymi przy tej samej tolerancji grubości przedmiotu mocowanego.

Przykład zamocowania krzywkowego przedstawia rys. 30-11. Przedmiot obrabiany 1 (korpus żeliwny) jest mocowany od wewnątrz dwiema rozsuwanymi szczękami 2 i 3, prowadzonymi w rowku teowym, wykonanym w podstawie uchwytu. Rozsuwanie szczęk odbywa się za pośrednictwem podwójnego docisku krzywkowego 4, obracanego dźwignią 5. Przy odmocowywaniu przedmiotu sprężyny 6 zsuwają obie szczęki do środka.


Leave a reply

You may use these HTML tags and attributes: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>