Powyższe urządzenie działa w ten sposób, że obrotowi koła zapadkowego o jeden ząb odpowiada zbliżenie imaka nożowego o 0,002 mm. Po dokonaniu pełnego obrotu krzywki, w ramach którego nóż zbliża się do osi toczenia na 0,1 mm, urządzenie samoczynnie zatrzymuje obrabiarkę dla wymiany noża.
Jednym z najdokładniejszych urządzeń do automatycznej regulacji ustawienia narzędzia jest urządzenie zbudowane w Instytucie WNII (ZSRR) i zastosowane przy dokładnym wytaczaniu otworów pod sworznie w tłokach silników spalinowych (rys. 37-5).
Tłok obrabiany A jest zamocowany na przesuwnym stole wytaczarki. Przy ruchu stołu w prawo odbywa się wytaczanie otworu nożem zamoco wanym w specjalnej oprawce wytaczarskiej B. Po zakończeniu wytaczania wrzeciono wytaczarki zatrzymuje się, a stół razem z tłokiem przesuwa się w lewo w kierunku do pneumatycznego czujnika pomiarowego C. Pomiar otworu czujnikiem jest dokonywany przy wykorzystaniu sprężonego powietrza z sieci wydziałowej. Przez zawór 1 powietrze dostaje się do oddzielacza wilgoci 2, a następnie do przeponowego stabilizatora ciśnienia 3 oraz do zaworu przedmuchania 4.
Po wstępnej stabilizacji ciśnienia w dyszy 5 powietrze przechodzi do urządzenia pomiarowego zbudowanego wg systemu Solex. Przy ruchu stołu w lewo sprawdzian 8 wchodzi w obrabiany otwór i ciśnienie w przewodzie głównym dyszy 7 zmienia się w zależności od szczeliny między ściankami otworu i czołami wylotowymi dysz sprawdzianu. Im większa jest średnica otworu, tym większa jest szczelina i tym mniejsze ciśnienie powietrza panuje w przewodzie za dyszą 7. W ten sposób powierzchnia wody w rurce 6 z podziałką oraz poziom rtęci po lewej stronie przepony 9 elek- trostyku wskazują ciśnienie powietrza. Wartość tego ciśnienia zależy od wymiaru obrabianego otworu. Po krótkim czasie ustala się ciśnienie powietrza oraz poziom wspomnianych cieczy. Podziałka na wodnym manometrze umożliwia wzrokową obserwację prawidłowości wymiarów wytaczanych otworów.
Leave a reply