Trzpienie frezarskie służące do mocowania frezów nasadzanych pokazano na rys. 24-4. Rozróżnia się trzpienie z końcowym podparciem (rys. a), mające na końcu czop do podparcia trzpienia w podtrzymce stałej frezarki, oraz trzpienie z podparciem tylko na tulejach prowadzących 5 (rys.
Trzpienie drugiej odmiany nie mają na końcu czopa. Podparcie ich odbywa się na tulejach prowadzących w najbardziej dogodnych miejscach, na podtrzymce stałej i ruchomej. Zmniejsza się w ten sposób ugięcie trzpienia.
Trzpienie frezarskie są objęte normą PN-78/M-60171. Średnice d trzpieni wynoszą: 16, 17, 22, 32, 40, 50, 60 i 80 mm. Trzpienie te mają chwyt stożkowy 7 : 24. Do mocowania frezów walcowo-czołowych służą trzpienie frezarskie zabierakowe. Rozróżnia się trzpienie zwykle (rys. 24-4c) i wydłużone (rys. d). W trzpieniach zwykłych moment obrotowy jest przenoszony z wrzeciona frezarki na frez za pośrednictwem zabieraka 6, natomiast w trzpieniach wydłużonych – za pośrednictwem wkładek zabierako- wych 7. Trzpienie zabierakowe są objęte normą PN-71/M-60151. Średnice d tych trzpieni wynoszą 16, 22, 27, 32 i 40 mm.
Frezy trzpieniowe z chwytem walcowym są mocowane w oprawkach zaciskowych (rys. 24-4e). Oprawki te mają chwyt stożkowy Morse’a lub stożkowy 7 : 24 i są objęte normą PN-72/M-60155. Średnice d otworu tulejek sprężynujących 8 wynoszą: 4, 6, 8, 10, 12, 14, 16, 18 i 20 mm.
Leave a reply