Schematy blokowe

Umownego przedstawienia przebiegu procesu regulacji, bez wnikania w szczegóły konstrukcyjne urządzeń wchodzących w skład układu regulacji, dokonuje się za pomocą schematów blokowych.

Narysujmy schemat blokowy układu regulacji z rys. 34-2, rozpoczynając od regulatora i kierując się zgodnie z obiegiem sygnałów (rys. 34-8). Głowica elektrostykowa 1 regulatora zawiera węzeł sumujący w postaci dźwigni stykowej 5. W węźle tym wartość zadana X0 jest określana wstępnym położeniem końca dźwigni 5 w stosunku do styku 7 (którego położenie reprezentuje górny wymiar graniczny średnicy sworznia) i po- równywana z wartością Xt rzeczywistej średnicy sworzni (aktualne położenie końca dźwigni 5 spowodowane podnoszeniem się końcówki 4 ślizgającej się po sworzniach). Z chwilą gdy wartość Xt osiąga górny wymiar graniczny średnicy sworznia, następuje zwarcie dźwigni 5 ze stykiem 7. Powstaje wówczas sygnał uchybu regulacji w postaci zamknięcia obwodu prądu organu sterującego regulatora OS (szafka 8). Uchyb regulacji odpowiada tu zatem wstępnie nastawionej szerokości szczeliny. Sygnał wyjściowy YŁ zostaje doprowadzony do organu wykonawczego OW, którym jest elektromagnes 9 podsuwający rolkę dźwigni 17 pod obracającą się krzywkę 18. Organ wykonawczy przekształca sygnał wejściowy Yt na sygnał wyjściowy Y, którym jest ruch wahadłowy dźwigni 17 i ruch obrotowy koła zapadkowego 15. Sygnał Y jest sygnałem wejściowym (nastaw- czym) dla obiektu regulacji OR. Tym obiektem regulacji jest przekładnia « ślimakowa 14 i 13 łącznie ze śrubą pociągową 10. W obiekcie regulacji OR sygnał wejściowy Y (obrót śruby pociągowej) zostaje przekształcony na sygnał wyjściowy X, którym jest dosunięcie wrzeciennika tarczy prowadzącej B. Sygnał wyjściowy X, powodujący odpowiednie zmniejszenie średnicy szlifowanych sworzni, jest mierzony i przekształcany w organie pomiarowym OP na sygnał Xlf którym jest obniżenie się końcówki 4. W ten sposób został zamknięty obwód sygnału regulacji przedstawiony na schemacie blokowym.