Wałek 1 – za pomocą stałej przekładni zębatej z osiami prostopadłymi o przełożeniu 1 : 5, przekładni P3 z kołami wymiennymi oraz przekładni ślimakowej o przełożeniu 1 : 40 napędza nakrętkę 3 współpracującą ze śrubą pociągową 4 przesuwu jednostki. Przy powolnym ruchu posuwowym śruba 4 nie obraca się, a tylko obraca się nakrętka 3 nadając jednostce określony posuw uzależniony od wartości przełożenia przekładni P3. Do przyspieszonych posuwów jednostki służy silnik 5 sprzęgnięty ze śrubą 4 sprzęgłem wyprzedzającym 6.
Jednostka A ma tylko jeden silnik 7, który przez przekładnię stałą Pt oraz przekładnie zębate skrzynki wrzecionowej 8 o przełożeniach 1 : 4 napędza wrzeciona wiertarskie Wftj i WR2. W wrzecionach tych są zamocowane wiertła, których praca jest pokazana na rysunku a.
Ruchy przesuwne jednostki A są realizowane przez krzywkę bębnową 9 napędzaną przez dwie przekładnie ślimakowe o przełożeniach 1 : 40 połączonych przekładnią Ps z kołami wymiennymi. Krzywka bębnowa 9 współpracuje z nieruchomym kołkiem 10. Do zrównoważenia ciężaru jednostki A służy przeciwciężar 11.
W obrabiarkach zespołowych są stosowane również jednostki obróbkowe z przesuwem krzywkowym pochodzącym od krzywek płaskich.
Przykład obrabiarki zespołowej do obróbki kadłubów silników elektrycznych przedstawia rys. 27-7. Jest to obrabiarka ze stołem obrotowym czteropozycyjnym. Pozycja A jest pozycją, na której mocuje się kadłuby do obróbki i na której zdejmuje się kadłuby po obróbce. Kadłuby są mocowane w uchwytach pneumatycznych z dwiema tarczami stożkowymi. Stół jest obracany ruchem przerywanym w kierunku zaznaczonym strzałką.
Na pierwszej roboczej pozycji odbywa się wiercenie otworów pionową jednostką obróbkową B. Na drugiej roboczej pozycji jest dokonywane frezowanie podstawy kadłuba jednostką frezarską C, a na trzeciej pozycji roboczej odbywa się rozwiercanie otworów (uprzednio wywierconych) pionową jednostką Dx oraz wiercenie otworów na podstawie kadłuba poziomą jednostką D2.
Leave a reply