Podzielnice – dalszy opis

Widok ogólny i schemat budowy podzielnicy dwutarczkowej produkcji krajowej pokazany jest na rys. 24-12. Podzielnica składa się z dużej tarczki 1 z korbką 2, małej tarczki 3 z korbką 4, przekładni planetarnej z kołami zębatymi o uzębieniu wewnętrznym z3 i z4 oraz z przekładni ślimakowej 5 i 6 o przełożeniu 1 : 40. Koło zębate zs jest wykorzystywane tylko przy frezowaniu rowków śrubowych. Przy dzieleniu zwykłym podział jest dokonywany tylko korbką 2 i częściowo korbką 3. Dzielenie różnicowe na takiej podzielnicy nie jest przewidziane, gdyż wszystkie możliwe podziały mogą być dokonane dzieleniem zwykłym lub sprzężonym.

Przy dzieleniu zwykłym obracanie korbki 2 względem tarczki 1 powoduje obracanie się wrzeciona podzielnicy z pominięciem przekładni planetarnej odgrywającej w tym przypadku rolę sprzęgła. Korbka 4, unieruchomiona zatrzaskiem z tarczką 3, sprzęga wałek I z wałkiem II i dlatego sposób dokonywania podziału jest identyczny jak przy dzieleniu zwykłym na podzielnicy uniwersalnej jednotarczkowej. Liczby otworków w po- szczególnych okręgach tarczki 1 są następujące: 24, 28, 30, 34, 37, 38, 39, 41, 42, 43, 46, 47, 49, 51, 53, 54, 57, 58, 59, 62, 66 i 100. Część otworków znajduje się z jednej strony tarczki, a część – z drugiej. Tarczka ta może być bez większych trudności przełożona na drugą stronę. Przy dzieleniu zwykłym na podzielnicy dwutarczkowej liczbę obrotów korbką 1 oblicza się wg wzoru 24-1.

Rozpatrzmy dzielenie sprzężone na podzielnicy dwutarczkowej. Przy unieruchomionej korbce 2 względem tarczki 1 obracanie korbki 4 powoduje ruch obrotowy wałka II za pośrednictwem przekładni planetarnej. Liczbę obrotów wykonanych przez wałek II, w zależności od obrotów wałka I, na którym osadzona jest korbka 4, oblicza się wg wzoru nu