Kadłuby, łoża i prowadnice obrabiarek

Elementy obrabiarek służące do wiązania ich części składowych w jedną całość są nazywane kadłubami. Zazwyczaj w skład obrabiarki wchodzi kilka lub kilkanaście kadłubów. Najliczniejszą grupę stanowią kadłuby wykonane jako elementy skorupowe, w kształcie skrzyń, nazywane również korpusami i mieszczące w sobie mechanizAiy przekładniowe (wrzecienniki, skrzynki prędkości, skrzynki posuwów, skrzynki supor- towe i inne). Konstrukcja kadłubów jest uzależniona od rozmieszczenia mechanizmów znajdujących się w ich wnętrzu, a jednocześnie powinna zapewniać łatwość montażu, estetyczny wygląd zewnętrzny obrabiarki oraz jej niewielki ciężar.

Spośród kadłubów należących do tej samej obrabiarki można wyodrębnić kadłub główny, tworzący jej podstawową konstrukcję nośną. Kadłub taki, zależnie od jego kształtów zewnętrznych, jest nazywany łożem, ramą, stojakiem, kolumną itp.

W większości seryjnie produkowanych obrabiarek kadłuby są odlewane z żeliwa maszynowego Z1 200-1-350 lub z żeliwa modyfikowanego. Zaletami kadłubów żeliwnych, są: możliwość nadania im niekiedy bardzo skomplikowanych kształtów, zdolność do tłumienia drgań, wynikająca z dużego tarcia wewnętrznego żeliwa, oraz stosunkowo niski koszt. Kadłuby spawane stosowane są tylko przy jednostkowej produkcji obrabiarek skrawających, jak również w prasach. Ścianki kadłubów żeliwnych wykonuje się o grubościach: 12-1-16 mm w obrabiarkach lekkich, 18-1-22 mm w obrabiarkach średnich oraz 25-1-35 mm i więcej w obrabiarkach ciężkich natomiast grubości blach kadłubów spawanych obrabiarek małej i średniej wielkości wynoszą 4-1-8 mm, a obrabiarek ciężkich 10-1-20 mm.