Główne urządzenia i zespoły sterowania numerycznego

Obrabiarka za sterowaniem numerycznym wyposażona jest w różne urządzenia i zespoły, charakterystyczne dla tego typu obrabiarek. Urządzeniem nie należącym wprawdzie do obrabiarki, nie mniej jednak koniecznym przy przygotowaniu taśmy, jest dziurkarka służąca do zapisu programu na taśmach dziurkowanych. W urządzeniu tym, przypominającym maszynę do pisania, taśma jest przesuwana skokami co jeden kadr. Po zatrzymaniu się taśmy operator obsługujący to urządzenie naciska odpowiadające zapisywanym liczbom klawisze, a dziurkowanie otworków we właściwych miejscach odbywa się automatycznie.

Następnym urządzeniem, stanowiącym oddzielny zespół zainstalowany w specjalnej szafie stojącej obok obrabiarki, jest tzw. czytnik taśm y. Odczytywanie przez obrabiarkę liczb i innych informacji zapisanych na taśmach dziurkowanych może się odbywać różnymi sposobami. Wszystkie te sposoby jednak oparte są na podstawowej zasadzie, a mianowicie: istnienie otworka w taśmie powoduje powstanie sygnału elektrycznego w obwodzie sterowania obrabiarki gdy brak otworka – sygnału nie ma.

Rozwiązań konstrukcyjnych czytników taśm jest wiele. Dla przykładu na rys. 20-10 pokazano trzy schematy działania tych urządzeń. Czytnik przedstawiony na rys. a składa się z dwóch płyt A i B. Po płycie dolnej A, zasilanej prądem, przesuwana jest taśma. W górnej płycie B znajdują się styki sprężyste w liczbie równej maksymalnej liczbie otworków, jaka może być umieszczona w jednym bloku informacji. Po odczytaniu danego bloku płytka górna B zostaje uniesiona, kółko 1 z ząbkami przesuwa taśmę 2 o następny blok informacji, po czym płytka znowu lekko jest dociskana do taśmy. Styki sprężyste, pod którymi znajdują się otworki, stykają się z płytką dolną i wysyłają do układu sterowania obrabiarki nowy zestaw sygnałów elektrycznych. Cechą charakterystyczną tego typu czytników jest jednoczesne odczytywanie całego bloku informacji po zatrzymaniu się taśmy.