Opłacalność stosowania uchwytów specjalnych

Uchwyt specjalny opłaca się zastosować w produkcji tylko wtedy, gdy koszt wykonania danej operacji z uchwytem Kzlt jest mniejszy od kosztu wykonania tej samej operacji bez uchwytu Kbu, tzn. gdy

Jednakże wykonując uchwyt specjalny zakład produkcyjny ponosi koszty Ku, które rozkładają się na wszystkie operacje przeprowadzone z zastosowaniem tego uchwytu. Rachunek opłacalności wykonania uchwytu specjalnego przeprowadzamy posługując się metodą szacunkowo-po- równawczą, tzn. opierając się na znanych kosztach poprzednio wykona- ” nych podobnych uchwytów specjalnych. Analogicznie postępuje się przy ustalaniu kosztów Krz i Knz.

Ze wzoru 32-1 wynika, że ze wzrostem liczby przedmiotów i obrabianych w ciągu roku wzrasta opłacalność zastosowania uchwytu specjalnego. Przekształcając więc ten wzór można określić graniczną najmniejszą liczbę przedmiotów obrabianych ior, dla której zastosowanie uchwytu będzie już ekonomicznie uzasadnione

Dotychczasowa nazwa tych uchwytów (uniwersalne przyrządy składane) została obecnie zmieniona, gdyż uchwyty składane są przeznaczone dla przeprowadzania obróbki ściśle określonego przedmiotu obrabianego L w związku z tym zastępują funkcjonalnie uchwyty specjalne, nie powinny więc być nazywane „uniwersalnymi”. Uniwersalny charakter zastosowania mają tylko ich części składowe.