Category Przyrządy

Przykład urządzenia do automatycznej kompensacji zużycia ostrza oraz automatycznej wymiany noży tokarskich pokazano schematycznie na rys. 37-6. Noże 1, ustawione na wymiar poza obrabiarką, magazynowane są w kasecie 2 i mogą być wymieniane bez zatrzymywania obrabiarki. Nóż jest podawany z kasety do imaka nożowego za pomocą łap (sanek) 4. W imaku nóż 3 jest zamocowany wstępnie pazurem 5, stanowiącym zakończenie dźwigni dwuramiennej. W przypadku wzrostu wymiaru obróbkowego do przewidzianej granicy przyrząd pomiarowo-kontrolny przekazuje impuls do elektromagnesu 24 suwaka rozrządczego 7 układu hydraulicznego. Olej – doprowadzony do górnej części cylindra 8, a następnie, po zwolnieniu elektromagnesu, do dolnej części cylindra – powoduje skokowy przesuw w dół drążka 11 zakończonego główką z ostrzem 18. Przy ruchu w dół ostrze to przeskakuje o kilka ząbków naciętych na bocznej powierzchni listwy 13, a przy ruchu ku górze podnosi tę listwę o tę samą liczbę ząbków. Liczba ząbków zabieranych przez ostrze 18 regulowana jest przesuwnym suwakiem 1-2, zasłaniającym część ząbków.

Przy obróbce przedmiotów przez skrawanie występują pewne błędy wykonania. Jednym z nich jest błąd, ustalenia przedmiotu w uchwycie, oznaczany literą e. Błąd ustalenia przedmiotu w uchwycie składa się z:

Obrabiarka za sterowaniem numerycznym wyposażona jest w różne urządzenia i zespoły, charakterystyczne dla tego typu obrabiarek. Urządzeniem nie należącym wprawdzie do obrabiarki, nie mniej jednak koniecznym przy przygotowaniu taśmy, jest dziurkarka służąca do zapisu programu na taśmach dziurkowanych. W urządzeniu tym, przypominającym maszynę do pisania, taśma jest przesuwana skokami co jeden kadr. Po zatrzymaniu się taśmy operator obsługujący to urządzenie naciska odpowiadające zapisywanym liczbom klawisze, a dziurkowanie otworków we właściwych miejscach odbywa się automatycznie.

Zadaniem uchwytu obróbkowego jest ustalenie położenia przedmiotu obrabianego oraz zamocowanie tego przedmiotu. Zamocowanie przedmiotu w uchwycie powinno odpowiadać następującym warunkom:

– Zaletami zamocowań pneumatycznych są:

– 1) bardzo krótki czas mocowania,

– 2) niezmienność siły mocowania i niezależność jej od wpływu robotnika,

Podział i zastosowanie szliiierek do płaszczyzn były omówione w p. 25.1. Budowa szlifierki poziomej typu SPA 15 polskiej produkcji (pracującej obwodem ściernicy) jest pokazana na rys. 25-7.

Wiórkowanie kół zębatych może się odbywać wiórkownikami krążkowymi, które były opisane poprzednio, łub wiórkownikami zębatkowymi, po których przetacza się koło obrabiane. Przy drugiej odmianie wiórkowania stół obrabiarki z zamocowanym na niej wiórkownikiem zębatkowym wykonuje prostoliniowo-zwrotny ruch roboczy, który – z uwagi na masę przesuwanego stołu – nie może być ruchem szybkim. Przy pierwszej natomiast odmianie wiórkownik krążkowy wykonuje ruch obrotowy ciągły, który może być ruchem szybkim (prędkość obwodowa wiórkownika dochodzi do ok. 120 m/min. Jest to więc odmiana wydajniejsza i częściej przez to stosowana.

Frezarki kopiarki są stosowane przy obróbce części o skomplikowanych kształtach, jak np. matryc, wykrojników, krzywek, łopatek turbin itp. Frezowanie kopiowe polega na prowadzeniu narzędzia względem przedmiotu obrabianego po wzorniku (kopiale). Prowadzenie to jest dokonywane za pomocą urządzeń kopiujących, w które wyposażone są frezarki kopiarki. Urządzenia te mogą być hydrauliczne, elektrohydrauliczne, elektryczne i fotooptyczne.

Dla uzyskania żądanego wymiaru obróbkowego narzędzie musi być ustalone w określonym położeniu względem przedmiotu obrabianego. To ustalenie może być bezpośrednie lub pośrednie. Ustalenie bezpośrednie jest dokonywane względem obrabianej powierzchni przedmiotu. Dokładność takiego ustalenia zależy jednak w znacznej mierze od robotnika obsługującego obrabiarkę, a ponadto wymaga długiego czasu, dlatego przy projektowaniu uchwytów specjalnych przewiduje się dodatkowe elementy ustawcze. Ustaleniem pośrednim narzędzia względem przedmiotu jest więc nazywane takie ustalenie, przy którym wymiar obróbkowy uzyskany jest za pomocą dodatkowych elementów ustalających narzędzie względem uchwytu. Elementy te mają z kolei ustalone położenie względem przedmiotu zamocowanego w uchwycie.

Opracować program pracy wiertarki dla wykonania trzech otworów pokazanych na rys. 20-12. Program należy zapisać kodem unitarnym na taśmie dziurkowanej, przyjmując, że jednemu otworkowi w taśmie odpowiada jeden krok silnika krokowego powodujący przesuw stołu wiertarki o 1 mm.

We wszystkich zagadnieniach automatyzacji procesów technologicznych występuje problem sterowania, jako pożądanego oddziaływania na te procesy w celu uzyskania prawidłowego ich przebiegu. Urządzenie technologiczne, w którym odbywa się proces podlegający sterowaniu, nazywa się obiektem sterowanym. Sterowanie może się odbywać w układzie otwartym lub zamkniętym.